De zorg verandert, de hulpverlener verandert mee!

Hoe ga je om met een verandering van buitenaf?

Een verandering van buitenaf betekent altijd reflectie naar binnen. Hoe verhoud ik me tot de verandering? Wat moet ik aanpassen als er iets van buitenaf verandert? Hoe zie ik mezelf nu en kan of wil ik me wel aanpassen aan de verandering? Vragen die we ons bij BJ zowel op organisatie- als medewerkersniveau hebben gesteld.

Reflecteren is gelukkig een onderdeel wat de meeste collega’s in de hulpverlening beheersen. Maar de moeilijkheid zou voor de meeste medewerkers gaan zitten in de verandering van hun corebusiness.  Hulpverleners zijn immers gewend overwegend met hun voeten in de klei te staan, zich vooral bezig te houden met de inhoud en niet met allerlei randvoorwaarden zoals PR en acquisitie. Daar zat ‘de hulpverlener’  waarschijnlijk niet op te wachten, dan hadden ze wel een ander beroep gekozen.

Verandering kost tijd; een dooddoener maar een waarheid als een koe

Verandering kost tijd, vandaar dat we meteen aan de slag zijn gegaan. We hebben een studiedag georganiseerd over transitie en het “nieuwe werken” van de ambulant medewerkers. Naast het informeren en meenemen van de ’hulpverleners over de plannen van de overheid, moest elke deelnemer een elevator pitch maken over zichzelf of het product waarvoor zij verantwoordelijk zijn. In een elevator pitch probeer je in die ene minuut dat je met elkaar kennis maakt –waarin je als het ware met elkaar in de lift staat- de ander te overtuigen waarom jij /jouw product de moeite waard is/ bent. Je probeert de interesse van de ander aan te wakkeren om meer te willen weten. Het doel van deze opdracht was helder krijgen wie je bent en waar jij of het product voor staat, en dat het liefst in relatie tot de ander. De pitch werd dus telkens aangepast: afhankelijk van degene die je probeert te overtuigen.

Weten wie je bent en wat je meerwaarde is

Deze DNA bepaling –zowel op individueel als organisatieniveau- heeft ervoor gezorgd dat we bij vragen van buitenaf telkens vrij snel konden bepalen welke kant we op moesten. Het gaf ons richting. Op de hoogte zijn van de meest recente ontwikkelingen en hier waar nodig snel op in kunnen spelen, ervoor zorgen dat iedereen naar buiten toe zijn/haar product en onderscheidende kwaliteiten zichtbaar maakt, een hoge mate van flexibiliteit en omgaan met onzekerheid over de toekomst; het zijn allemaal aspecten die wat mij betreft meten hoe transitieproof een medewerker of organisatie is. Als leidinggevende heb ik dit proces van een aantal medewerkers van dichtbij meegemaakt. Ik vind het mooi om te zien dat iedereen hier op zijn eigen tempo en manier invulling aan heeft gegeven. Het is een langdurig en intensief proces geweest waar we ruim 2 jaar mee bezig zijn geweest. Maar BJ en haar medewerkers hebben laten zien wat transitieproof zijn betekent. De volgende opdracht is samen met onze partners de transformatie verder uit te rollen. Daar zullen we wederom de onderdelen moeten toepassen die horen bij het transitieproof zijn; het zal voorlopig een uitdagende en boeiende tijd blijven.

Blogpost door Sandra Doreleijers, Leidinggevende