"Ik kon geen automonteur worden, maar gelukkig wel in de autobranche blijven werken."

- Bryan (18)

Bryan wilde automonteur worden

Automonteur worden: dat was Bryans grote droom. De 17-jarige jongen woonde in een adolescentengroep van Bijzonder Jeugdwerk in Helmond. Thuis wonen was geen optie voor hem en daarom werd Bryan stapsgewijs voorbereid om op eigen benen te staan. Bij vso-school de Korenaer volgde hij een mbo-1 traject en in zijn vrije uren liep hij stage bij een autobedrijf in Deurne.

Perspectief

Omdat Bryan al in het laatste jaar van de opleiding zat en bijna 18 was, werd het tijd voor een volgende stap. Samen met de trajectbegeleider van Bijzonder Jeugdwerk ging hij zich oriënteren op een nieuw perspectief. Wonen, leren en werken in Eindhoven, dat leek hem wel wat. Om op het ROC in Eindhoven te komen (de BBL-opleiding autotechniek) moest hij eerst op zoek naar een leerwerkbedrijf. Dankzij het netwerk van de trajectbegeleider lukte het om zijn stageplaats in Deurne te verruilen voor een stageplaats in Eindhoven. Datzelfde bedrijf was bereid om straks een leerwerkovereenkomst met hem aan te gaan. Bryan was opgelucht: de BBL-opleiding kon doorgaan!

Niveau

Bryan ging gemotiveerd aan de slag op zijn nieuwe stageplek. Ondertussen had de trajectbegeleider een woonvoorziening gevonden bij Neos in Eindhoven waar Bryan verder begeleid kon worden bij het zelfstandig leren wonen. Alles leek voorspoedig te gaan. Hij slaagde voor zijn mbo 1-diploma, werd aangenomen bij het ROC en verhuisde naar Eindhoven. Maar toen kwam er een kink in de kabel. Na een tijdje werken bij het leerwerkbedrijf bleek het niveau voor Bryan toch te hoog gegrepen. De werkgever wilde hem niet langer op de loonlijst, met als gevolg dat hij moest stoppen met de opleiding. Een grote teleurstelling voor Bryan, hoe moest hij nu verder?

Oplossing

De trajectbegeleider ging praten met school en met de werkgever. In overleg werd een passende oplossing gevonden: Bryan mocht blijven, maar zijn leerwerkplaats werd omgezet in een stageplaats tot 1 februari. Daarmee werd tijd gewonnen om te schakelen naar een volgende oplossing. De trajectbegeleider wist zo te voorkomen dat Bryan in een impasse belandde en afhaakte. Hij hielp de jongen om zijn verwachtingen bij te stellen: ‘Je kunt misschien geen automonteur worden, maar er zijn nog genoeg andere mogelijkheden in de autobranche’. Samen met de werkgever en school onderzochten ze de mogelijkheden.

Motivatie

Bryan besloot zich uiteindelijk te specialiseren in het monteren van banden, uitlaten, remblokken en schokbrekers. Dat ging hem heel goed af. Voor de werkgever was dit aanleiding om hem alsnog aan een baan te helpen, bij een bedrijf uit zijn netwerk. Met steun van de mensen om hem heen heeft Bryan zijn motivatie weten te behouden en is hij nu vol vertrouwen aan de slag met zijn nieuwe perspectief.

Deze oplossingen horen bij mijn traject