Ervaringen uit ‘We are Neighbours’

Buurtbewoners in Helmond (van jong tot oud) namen deel aan het project ‘We are Neighbours’. Het project werd opgezet door het jongerenopbouwwerk van Bijzonder Jeugdwerk, met als doel de leefbaarheid in de wijken te verbeteren en meer begrip te kweken tussen (hang)jongeren en buurtbewoners. Het bestond uit een serie workshops, waarin samenwerking, discussie en creativiteit centraal stonden. Hieronder enkele ervaringen van de deelnemers.

Gerard (52)
“Ik belde heel vaak de politie, omdat ik last had van jongeren in mijn straat. Het leek me wel een uitdaging om die straatjeugd beter te leren kennen. Verrassend was het. De jongeren lieten meer van zichzelf zien, waren veel opener. Je hoorde waar ze zich mee bezig houden en waar ze zich zorgen over maken. Ik hoorde interessante dingen over de Islam die ik nog niet wist. Aan de ene kant begrijp ik die jeugd ook wel. Het zijn gewoon deugnieten die plezier willen maken, zo was ik vroeger ook. Maar ze hebben ook grenzen en duidelijkheid nodig. Ik vraag me wel eens af of ze die thuis voldoende krijgen. Ze gooien rommel op straat, omdat ze denken dat de gemeente dat wel opruimt. Als ik dan vertel dat mijn buurman met hartklachten die rotzooi iedere dag voor ze opruimt, zijn ze oprecht verbaasd. De waarde van dit project is dat je elkaar beter leert snappen en hopelijk ook meer rekening met elkaar gaat houden.”

Zacharia (22)
“Jongeren snappen niet waarom het erg is dat ze op straat hangen en lawaai maken, daar moet je met ze over praten. Maar wel op een rustige manier. Het gaat ook om respect. Als je wordt uitgescholden voor kut-Marokkaan, dan ga je je ernaar gedragen. Ik ben in Nederland geboren, ik wil gewoon aangesproken worden als Nederlander. Je gaat juist bij een Marokkaanse groep rondhangen, omdat je je buitengesloten voelt. Begrip moet van beide kanten komen.”

Steffanie (26)
“Ik vond het spannend om mee te doen aan ‘We are Neighbours’, maar ben blij dat ik het heb gedaan. Ik heb veel van de anderen geleerd. Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen en nieuwe contacten opgedaan.”

Jasper (17)
“Ik deed mee aan ‘We are Neighbours’ ‘om er even uit te zijn’. Maar het project was leuker dan ik dacht. Ik ben anders naar mensen gaan kijken. Dora van 69 bijvoorbeeld, die had ik wel als oma willen adopteren. Ze was gewoon een van de jongeren.”

Sevda (27)
“We are Neighbours heeft me meer zelfvertrouwen gebracht. Ik durf nu stappen te zetten om mezelf verder te ontwikkelen en een opleiding te volgen. Ik wil niet langer onzichtbaar blijven. Ik heb tijdens de workshops leuke, nieuwe mensen ontmoet en hoop ze te blijven zien.”

Tessa (19)
“Ik hing veel op straat, omdat er thuis problemen waren. Buurtbewoners snappen niet altijd waarom jongeren op straat hangen. Als de politie werd gebeld, was het al te laat. Dan werd er niet meer rustig gepraat. In dit project ga je elkaar beter begrijpen, je snapt waarom iemand zo reageert.  Iedereen heeft toch zijn eigen bagage.”

Dora (69)
“Ik deed mee aan het project ‘We are Neighbours’ en ik heb genoten van de jongeren, de ‘schooiers’ uit het groepje. Ze werden mijn vrienden.”

Dave (21)
“Na het overlijden van mijn vader heb ik een moeilijke tijd gehad. Ik werd dakloos en ging op straat hangen. Inmiddels gaat het wat beter met mij. Veel jongeren gedragen zich respectloos. Mijn tip voor jongeren: heb respect voor mensen die ouder zijn, ze hebben meer levenservaring dan jij.”

Mieke (49)
“Ik vond altijd dat jongeren een grote bek hebben en veel streken uithalen. Door ‘We are Neighbours’ kijk ik nu met andere ogen. Als ik zie hoe ze, ondanks allerlei ellende, met hun toekomst bezig zijn, dan neem ik daar mijn petje voor af. Als er nu iets loos is, zal ik eerder naar die jongeren toestappen en gewoon met ze gaan praten.”