Christa (51) werkt 3 dagen per week in de welness. Ze woont met twee meisjes in huis: haar dochter Yasmijn (18) en Lieve (16), de dochter van haar overleden vriendin. Wat begon met één nachtje logeren duurt nu al twee jaar. “We hebben het supergezellig met z’n drietjes”, zegt Christa. “Lieve mag hier altijd blijven, wat er ook gebeurt.”  

Mensen die een kind uit hun eigen netwerk opvangen, worden ook wel ‘netwerkgezin’ genoemd bij Pactum. Christa: “Nadat mijn beste vriendin 9 jaar geleden overleed, ging het steeds slechter met haar man. Hij kon de opvoeding niet aan en verwaarloosde zijn dochters Lieve en Mette. Het was best ernstig hoe ze eraan toe waren. Ze kregen joints te roken en aten ‘s avond opgewarmde poffertjes op de bank. Lieve ging al anderhalf jaar niet naar school.”

Van de ene op de andere dag liet vader zijn dochters in de steek. Hij vertrok naar het buitenland. Politie en jeugdzorg kwamen over de vloer. Christa: “Ik heb geen moment getwijfeld en ben de meisjes gaan halen. Ik dacht: ‘voor 1 nachtje en dan zien we morgen wel weer’. Maar hun vader kwam niet terug. Dit alles speelde twee jaar geleden. De voogdij ligt inmiddels bij jeugdzorg.”

Mette (nu 20) logeerde een half jaar bij Christa, Lieve (nu 16) woont er nog steeds. “Een kind in nood opvangen, dat doe je gewoon. En zeker de kinderen van je beste vriendin. Ik heb geen moment getwijfeld, hoewel ‘t de eerste maanden niet makkelijk was. De meisjes hadden geen normaal dagritme, dus ik moest wel streng zijn. De hele dag in bed liggen, dat kon niet. Op tijd opstaan, douchen, naar school, samen eten, dat soort dingen. “Lieve vond mijn regels lastig, maar pakte het uiteindelijk wel goed op. Met haar zus Mette ging het minder, zij kon niet goed overweg met die structuur. Ze was al wat ouder en mocht door naar begeleid zelfstandig wonen.”

Christa vertelt dat ze veel baat heeft gehad bij de ondersteuning van Pactum. “Mijn leerpunt is loslaten. Ik kan niet de hele wereld redden. Bij Mette is het me niet gelukt, dat heb ik moeten leren accepteren. De gesprekjes met mijn begeleider hebben me geholpen om met die emoties om te gaan. Gelukkig is het tussen mij en Mette wel weer goed gekomen.”

Hoe was het voor Christa’s dochter Yasmijn, die altijd enig kind was geweest, om gezinsuitbreiding te krijgen? “Ja ook voor haar was het wennen, in het begin zeker. Yasmijn is een heel stil en rustig kind, terwijl Lieve vrij druk en aanwezig is. Vanaf het begin hebben we goede afspraken gemaakt. Als er irritaties zijn, nemen we even afstand. Dan gaat ieder op zijn eigen kamer iets doen. Zo houden we het gezellig. Het gaat nu echt supergoed met z’n drietjes. Ik geniet ervan dat Lieve zo goed in ons gezin past. Zij en Yasmijn noemen elkaar vaak zussies, van jaloezie is geen sprake. Een vrouwengezin is echt leuk. De gesprekjes bij de thee, samen dansen in de woonkamer. De meiden mochten meebeslissen over de styling. We hebben nu dus een roze muur, roze kussentjes en roze kaarsjes in de woonkamer, haha.”

Voor Lieve is het fijn dat Christa haar moeder zo goed heeft gekend. “Regelmatig vraagt ze me ‘Hoe deed mama dat?’ of ‘Wat zou mama nu zeggen?’ en dan kan ik iets vertellen. Ik heb een oude laptop laten repareren waar nog filmpjes van haar moeder op staan. Die kijkt ze bijna dagelijks. Mijn vriendin zou zó trots zijn geweest op de ontwikkeling van haar dochter. Toen Lieve bij ons in huis kwam, was ze depressief en ging ze niet naar school. Ze had veel behoefte aan aandacht en warmte, lag vaak met haar hoofd bij mij op schoot. Nu is ze een vrolijke, energieke meid, die lekker haar eigen gangetje gaat. Haar zelfvertrouwen is gegroeid, ze heeft een vriendje en haalt hoge cijfers op de havo.”

Als Christa weer voor de keuze stond, zou ze precies hetzelfde doen. “Soms vragen mensen mij: ‘Is het niet zwaar, een extra kind in huis?’ Dan denk ik…waar heb je het over? Er zijn zoveel kinderen in de wereld die het slecht hebben, die thuis worden verwaarloosd of mishandeld, die wil je toch helpen? Ik zou willen dat ik nog veel meer pubers kon opvangen. Pubers zijn zo leuk. Je gunt ze een fijn leven. Ze groeien op, maken fouten, leren zichzelf kennen. Je geeft ze vertrouwen en als het een keer mis gaat, denk je mee over oplossingen. Ik kan het iedereen aanraden.”

????????? ??????, ??? ???? ???? ????
Woon jij in Noord-Brabant of Limburg en heb jij ruimte in jouw huis en hart? Overweeg dan om ook zorggezin te worden. Om zorggezin te worden hoef je geen traditioneel gezin te zijn. Ook als je alleenstaand bent of je als man of vrouw samenleeft met iemand van hetzelfde geslacht kun je zorggezin worden.  Voor meer informatie klik hier of neem contact met ons op voor meer informatie.

 0493 312 589
 pactumgroothart@vigogroep.nl