JEUGDZORG IN CORONATIJD

Hoe gaat het met… jongerenopbouwwerker Rachid?

Rachids vrouw werkt in een verpleeghuis, dus hij weet hoe corona erin hakt. Als jongerenopbouwwerker in Helmond praat hij dagelijks met jongeren, op straat en online. “De meeste zijn niet bang voor het virus”, zegt hij. “Ze denken: ‘Ach, het gebeurt mij toch niet’. Dan leg ik uit waarom ze corona juist wél super serieus moeten nemen. Niemand wil toch de reden zijn dat een familielid of ander kwetsbaar persoon heel ziek wordt?”

“In het begin van de crisis werd ons werk twee weken stilgelegd. Toen ben ik gaan invallen op een gesloten groep van BJ. Best leuk, want dat heb ik vroeger ook gedaan. Vanaf eind maart mochten we de straat weer op. Of dat anders was dan normaal? Jazeker, in het begin zagen we een explosie van jeugd op straat, vooral toen de scholen, horeca en sportscholen dicht gingen. Daarna werd het wat rustiger, veel ouders hielden hun kinderen binnen. Maar met het mooie weer zie je toch weer veel jongeren tot laat op straat. Zeker tijdens de Ramadan, de moskeeën waren dicht en alle leuke activiteiten zoals Nachtvoetbal waren gecanceld. Jongeren vervelen zich, willen even weg van huis. Ze gaan zich verstoppen in steegjes, met z’n allen chillen in een auto of kat-en-muisspelletjes spelen met de handhavers.”

Rachid Meskal, jongerenopbouwwerker

Andere dynamiek in het contact
“Als jongerenopbouwwerker sta ik voortdurend met jongeren in contact, zeker in deze tijd. Ik wil weten wat jongeren bezighoudt, met ze praten over de maatregelen. Zelf volg ik dagelijks het nieuws via de officiële bronnen, om goed geïnformeerd te zijn. Jongeren volgen vooral social media. Ze lezen natuurlijk ook fake news en complottheorieën. Daar praat ik met ze over, wat is nep en wat niet? Door die anderhalve meterregel is er een andere dynamiek in het contact. De jongeren die mij goed kennen, komen soms te dichtbij. Ze willen me even knuffelen of een boks geven. Dan moet ik ze er steeds aan herinneren dat dat niet mag. Ik doe dat met humor hoor, maar het blijft jammer. Een schouderklopje als iemand iets goed heeft gedaan, kan ook niet meer. Sinds die maatregel merk je pas hoe belangrijk dat fysieke contact is. Ik merk ook dat het meer moeite kost om een band op te bouwen met nieuwe groepen jongeren op straat. Door de coronaboetes kijken jongeren argwanender naar ons. Ik moet ze natuurlijk wel aanspreken op hun gedrag, maar ik ben geen politieagent.”

Individuele begeleiding gaat gewoon door
“Een belangrijk onderdeel van mijn werk is het begeleiden van jongeren met allerlei hulpvragen. Bijvoorbeeld samen met een jongere ontdekken wat zijn talenten en toekomstwensen zijn of iemand helpen de financiën goed op orde te krijgen. Ik bied jongeren ook de kans om als vrijwilliger mee te werken aan activiteiten zodat ze een beeld krijgen van het sociaal werk. Die individuele begeleiding deed ik in maart tijdelijk telefonisch en online. Inmiddels mag het ook weer face to face, met inachtneming van de richtlijnen. We hebben nu plexiglas in het Jongeren Inloop Punt. Elkaar echt ontmoeten is toch makkelijker en persoonlijker, vind ik.”

Online challenges succesvol
“Corona is niet alleen maar negatief hoor, het maakt ook veel goeds los. Innovatie bijvoorbeeld. Een deel van ons werk bestaat uit het organiseren van live activiteiten voor jongeren. Die werden door corona allemaal gecanceld: het straatvoetbaltoernooi, het Nachtvoetbal tijdens de Ramadan, de jongerenfitness. Sindsdien zijn we veel meer online gaan doen. Mijn collega’s en ik hebben online challenges opgenomen en gedeeld op social media. Die filmpjes zijn al duizenden keren bekeken. Dat zet je aan het denken. Wat kunnen we eigenlijk nog meer online doen? Hoe bereiken we een groter publiek? Daar kunnen we echt nog in groeien, vind ik. Ook onze collega’s van de LEVgroep zijn goed bezig. Zij organiseren bijvoorbeeld online FIFA-toernooitjes waar jongeren aan kunnen deelnemen.”

Saamhorigheid met lokale partners
“Saamhorigheid vind ik ook een positief bijeffect van deze tijd. Zo hebben we rond corona zeer intensief contact met de gemeente en andere samenwerkingspartners zoals de LEVgroep. Elke week voeren we overleg en bespreken we wat er speelt op straat, of het nog veilig is, wat kunnen we doen voor de jeugd enzovoorts. Dat loopt heel goed, iedereen zet echt de schouders eronder. De overlast is niet echt toegenomen door corona, het is vooral het niet mogen samenscholen wat jongeren lastig vinden. Bij de Cruyff court was het te druk, die werd tijdelijk gesloten. Zodra het weer mocht, zijn we buiten activiteiten gaan organiseren. Tijdens de Ramadan hielden we bijvoorbeeld een kickboks bootcamp met Mansouri Gym, tussen 23.00 en 01.00 uur ‘s nachts. Ook denken we na over buitenactiviteiten in de zomer, omdat veel jongeren en gezinnen niet op vakantie kunnen. De crisis gaat misschien nog even duren, maar we blijven actief en vooral: optimistisch.”