JEUGDZORG IN CORONATIJD

Hoe gaat het met… Ellis van Heugten, theoriedocent consumptief?

“Ja, de coronamaatregelen hadden zeker voordelen,” zegt theoriedocent Ellis. “Kleinere klassen, een halve dag les, dat was voor veel leerlingen best ideaal.” Ze geeft theorieles op de Korenaer, de school voor speciaal voortgezet onderwijs op Vreekwijk in Deurne. Haar leerlingen worden voorbereid op een mbo-opleiding in de horeca. Het was voor haarzelf een pittige tijd, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de positieve effecten die ze zag bij de leerlingen.

“Bij ons op Vreekwijk is het gebruikelijk dat leerlingen hun praktijkvaardigheden oefenen in het restaurant, de keuken of de bakkerij, maar dat ging tijdens de lockdown allemaal niet door. Theorieles nog wel, maar daar zijn onze leerlingen niet altijd even gemotiveerd voor. Voor de theoriedocenten was het echt een hele drukke periode. In de ochtend gaven we klassikaal les aan kleine groepjes jongeren van Vreekwijk en ‘s middags gingen we online aan de slag met de thuiswonende leerlingen. Dat was nieuw voor ons, we moesten echt uitvinden wat werkte en wat niet. Hoe kun je de leerlingen thuis het best bereiken? Welke rol geef je de ouders? Daar hebben we als team veel over gesproken.”

Slechts 1 incident in coronatijd

Ellis van Heugten

“Onze leerlingen vormen een bont gezelschap tussen de 13 en 18 jaar. Sommigen zijn door hun gedragsproblemen al jaren niet naar school geweest. Op tijd komen, leren luisteren, je aan de regels kunnen houden, dat is de eerste stap. Als ze dat kunnen, gaan we een stapje verder. Een boek openslaan vinden sommige jongeren al zó verschrikkelijk. Als ze in het begin 3 sommen in een uur af hebben, ben ik al blij. Zo brengen we ze steeds een stapje verder, in hun eigen tempo. Onze focus ligt vooral op de sociaal-emotionele ontwikkeling. Goed in je vel zitten is dé voorwaarde om tot leren te komen. Het mooie is dat hun welbevinden juist in coronatijd toenam, met name bij de leerlingen die op Vreekwijk in de behandelgroepen wonen. In deze hele periode is er denk ik maar 1 incident geweest. De reden? Het was voor een aantal leerlingen sowieso beter vol te houden om maar een halve dag les te hebben in plaats van een hele. Niemand liep meer weg uit de les. Ook het werken met kleinere klassen, 4 in plaats van 9 leerlingen, had een positief effect. Normaal zijn de leerlingen erg met elkaar bezig. Zodra eentje de klas op stang jaagt, ben je als docent meer bezig met de groepsdynamiek dan met lesgeven. Nu had ik meer overzicht en zat ik er sneller tussen. Ik kwam dus echt aan lesgeven toe, kon ze ook meer persoonlijk begeleiden. Ik zag de leerlingen gewoon opbloeien, ze voelden zich veiliger in de klas, werkten beter samen. Het effect was denk ik het grootst bij de jongeren met stemmingswisselingen. Het was voor hen fijn om te ontdekken: ‘Hé, ik kan het wél leuk hebben op school, het lukt me wél om het vol te houden’.”

Juf, wat moet ik ook alweer doen?

“Het online lesgeven was een hele uitdaging. Thuis hebben de jongeren minder structuur, blijven ze langer op bed liggen. Het bleek bijna onmogelijk om ze als groep online bij elkaar te krijgen. Daarom ben ik iedere leerling maar individueel gaan begeleiden. Door powerpoint presentaties in te spreken en op te sturen, met verwijzingen naar you tube filmpjes, kon iedere leerling de stof op zijn eigen moment doornemen. Ook ouders kregen de lesstof toegestuurd, met het verzoek een oogje in het zeil te houden. Met iedere leerling maakte ik aparte afspraken. Voor de één was dat een tijdplanning van uur tot uur, voor de ander een planning per week. Ook de contactbehoefte van de leerlingen liep sterk uiteen. Sommigen wilden dagelijks even met me beeldbellen om te horen of ze het goed hadden gedaan. Er waren ook leerlingen met wie ik ondanks herhaaldelijk bellen, geen contact kreeg, ook niet met de ouders. Ineens kreeg ik dan op zaterdagnacht een appje: ‘Juf, wat moet ik ook alweer doen?’ Haha, dan was ik zo opgelucht met dat kleine teken van leven, dat ik op zondagochtend toch even terug appte met wat uitleg. Weet je, ik word al blij als zo’n jongen een half uur per week iets doet. Het is zo belangrijk dat een leerling op zijn eigen niveau en tempo succesvol kan zijn. Ondanks corona hebben ze echt stappen vooruit gezet. Er zijn zelfs mbo-Entree examens afgenomen. Ook ben ik blij met de manier waarop sommige ouders hebben meegedacht. Bijvoorbeeld een jongen die ’s ochtends de restauranttheorie leerde en ’s middags met zijn moeder ging koken. Een andere jongen die goed is in praktijk, maar veel moeite heeft met theorie, mocht met zijn vader mee naar het timmerbedrijf. Super, dat deze ouders zo vindingrijk zijn geweest!”

Na de zomer alles weer normaal?

“Inmiddels mogen alle leerlingen weer gewoon fysiek bij ons naar school. Ook de leerlingen die tijdelijk thuis hebben gewoond, zijn weer terug. Dat is fijn, want je merkt dat ze behalve de structuur en de regels, ook hun vrienden hebben gemist. De interne leerlingen laat ik nu ’s ochtends naar de les komen, de externe leerlingen ‘s middags. Ik verwacht dat het na de zomer wel weer normaal gaat worden, hele dagen naar school, met weer klassen van 9 leerlingen. Je moet toch aan de verplichte onderwijsuren voldoen. Maar stiekem hoop ik dat het zo kan blijven. Ik geef ze graag de extra aandacht die ze nodig hebben.”