“Vrijdagochtend, druk, druk, druk….Vanmiddag om 13:00 uur aanwezig zijn op Vreekwijk, want we gaan met het hele gezin naar Seesbach voor een ouder-kind weekend…
Koffers pakken… “Moet ik ook een zwembroek meenemen?”, roept de jongste… en voor de zoveelste keer leg ik uit, wat ons te wachten staat en “Nee, we gaan niet zwemmen….” Voor zover ik het weet, want eigenlijk weet ik ook niet veel meer dan in de folder staat.
Eindelijk, nadat we de honden achter hebben gelaten in het bos (het vertrouwde dierenpension Hovensbos in Grashoek), kunnen we vertrekken naar Deurne.

‘Willen jullie nog een lekker kopje koffie’, roept Tommie als we aankomen en na de koffie en het inladen van onze bagage vertrekken we samen met een ander gezin en na een bijna vier uur durende reis komen we aan in het voormalige sfeervolle hotel Waldfriede in het bosrijke Seesbach. We mogen verblijven op de zolderetage.

Na het avondeten, verse broodjes en (uiteraard) knakworst, legt Tommie het programma uit. René begeleidt het ene gezin, Tommie ons. De avond start met een soort van quiz, om te zien hoe goed we elkaar kennen, maar al gauw komt er diepgang in de gesprekken en beginnen we in te zien, wat er in de anderen leeft. We sluiten de avond moe, maar wel voldaan rond 23:00 uur af.

Zaterdagochtend start met een gezamenlijk ontbijt, waarna Tommie het dagprogramma met ons doorneemt. Voor we het programma starten neemt Tommie moeder mee voor een noodzakelijk individueel gesprek. De ochtend is gereserveerd voor SPAL-activiteiten, de middag voor boodschappen doen en een vorstelijk diner voorbereiden, en de avond weer een gezinsgesprek.
De SPAL-activiteiten zijn een meer dan verrassende bezigheid, waarin je zo ontzettend veel van kan leren. Ik ga hier niks over uitleggen, dit is iets wat je zelf moet ervaren, maar geloof me, je steekt er zoveel van op over jezelf en je gezinsleden…een regelrechte aanrader.

Na de lunch vertrekken we met zijn allen naar de dichtstbijzijnde grotere stad, waar we bij een grote supermarkt stoppen en een ieder die spullen kan kopen, die nodig zijn voor zijn/haar deel van de maaltijd. Nadat dit gebeurd is, is er nog even ruimte om zelf te shoppen. Daarna weer terug en kan iedereen zijn onderdeel van het diner gaan voorbereiden. Gelukkig heeft Tommie voor duidelijke recepten gezorgd, en kunnen we samen smullen van een uitgebreid heerlijk diner: Gevulde champignons en paprika’s, groentesoep, gevulde varkenshaas met garnituur en als grand dessert sinaasappel-bavarois en tiramisu. Een streling voor de tong!!!

Na het uitbuiken en de afwas start het avondprogramma en weer zit de diepgang er meteen in, we leren meer en meer van elkaar en zijn in staat om te vertellen waar een ieder mee zit. Erg verhelderend, al wordt het wederom laat.

Op zondagochtend, als iedereen nog slaapt, zijn mijn vrouw en ik al vroeg wakker en omdat het zonnetje al hoog aan de hemel staat, gaan we ons onder het genot van een vers kopje koffie, zitten op het terras. Je hoort alleen de vogels uit volle borst fluiten en een enkele boer rijdt in de verte met zijn tractor naar het land…. Ongekend, wat een weldadige rust!!! Nadat de laatste uit de veren is gekomen zijn we gaan ontbijten, waarna ieder gezin met hun begeleider afspraken zijn gaan maken voor thuis.
Hierna zijn we met zijn allen gaan poetsen, want de ook de volgende groep hoort een schoon verblijf aan te treffen.
Om 11:45 uur zijn we vertrokken, en na een tussenstop met warm maaltijd, arriveerden we rond 15:30 uur in Deurne en konden we met een voldaan en tevreden gevoel aan de reis naar huis beginnen, met in ons achterhoofd alles wat we dit weekend geleerd hebben. We zien de toekomst weer positief tegemoet!!!”

Een anonieme vader