Begrip moet van beide kanten komen

Aanleiding
Het nieuwe project wordt dit najaar voor het eerst ‘als proef’ georganiseerd. Jongerenopbouwwerkers Anke van Weert en Geoffrey Lemmens van Bijzonder Jeugdwerk kwamen met het idee. Anke van Weert legt uit: “Als er overlast is in de wijk, dan merken we vaak dat jongeren en buurtbewoners weinig begrip voor elkaar kunnen opbrengen. Doordat mensen elkaar niet kennen, loopt het soms onnodig uit de hand. Een jongere heeft bijvoorbeeld geen idee dat mevrouw De Jong van nr 8 niet tegen lawaai kan omdat ze kanker heeft. En meneer De Wit van nr 24 realiseert zich niet dat een jongen die om 01.00 uur op straat rondhangt, vaak vlucht voor de problemen thuis. Mensen bedoelen het niet altijd kwaad, maar ieder heeft zijn eigen verhaal. We waren benieuwd wat er gebeurt als je deze groepen eens op een positieve manier met elkaar in contact brengt.”

Workshops
De eerste groep die dit najaar meedoet, bestaat uit 15 Helmonders tussen pakweg 16 en 70 jaar en afkomstig uit verschillende wijken. Vier workshops krijgen ze aangeboden, met daarin allerlei creatieve werkvormen. Anke van Weert: “De workshops zijn zo opgezet dat de deelnemers zich spelenderwijs in elkaar verdiepen. Ze maken een diashow over elkaars leven, creëren samen een lichtschilderij in het donker, gaan een viergangendiner koken en krijgen een training in het omgaan met conflicten en grenzen stellen. Drie jongerenopbouwwerkers van Bijzonder Jeugdwerk (Anke, Geoffrey en Marlies) begeleiden het project, bijgestaan door stagiaire Cheyenne.

Deugnieten
Buurtbewoner Gerard (52) heeft nu 2 workshops achter de rug. Hij is uitgenodigd omdat hij vaak last had van een groep jongeren in zijn straat. Regelmatig belde hij de politie. Het leek hem wel een uitdaging om de straatjeugd beter te leren kennen. Dat is hem goed bevallen: “Je hebt nu een ontspannen contact met elkaar, heel anders dan op straat. De jongeren laten meer van zichzelf zien, zijn veel opener. Je hoort waar ze zich mee bezig houden en waar ze zich zorgen over maken. Ik hoor interessante dingen over de Islam die ik nog niet wist. Aan de ene kant begrijp ik die jeugd ook wel. Het zijn gewoon deugnieten die plezier willen maken, zo was ik vroeger ook. Maar ze hebben ook grenzen en duidelijkheid nodig. Ik vraag me wel eens af of ze die thuis voldoende krijgen. Ze gooien rommel op straat, omdat ze denken dat de gemeente dat wel opruimt. Als ik dan vertel dat mijn buurman met hartklachten die rotzooi iedere dag voor ze opruimt, zijn ze oprecht verbaasd. De waarde van dit project is dat je elkaar beter leert snappen en hopelijk ook meer rekening met elkaar gaat houden.”

Communicatie
Zakaria (22) heeft vroeger veel op straat gehangen, nu wat minder. Hij vindt de workshops superleuk om te doen. “Er is een goede sfeer, we doen leuke dingen met elkaar.” Zakaria denkt dat een goede communicatie veel problemen tussen mensen kan oplossen. “Jongeren snappen niet waarom het erg is dat ze op straat hangen en lawaai maken, daar moet je met ze over praten. Maar wel op een rustige manier. Het gaat ook om respect. Als je wordt uitgescholden voor kut-Marokkaan, dan ga je je ernaar gedragen. Ik ben in Nederland geboren, ik wil gewoon aangesproken worden als Nederlander. Je gaat juist bij een Marokkaanse groep rondhangen, omdat je je buitengesloten voelt. Begrip moet van beide kanten komen.” Tessa (20) is het met hem eens. Ze had thuis problemen, waardoor ze altijd op straat hing. “Als de politie werd gebeld, was het al te laat. Dan werd er niet meer rustig gepraat. In dit project ga je elkaar beter begrijpen, je snapt waarom iemand zo reageert.”

Expositie
Het project is op de helft. Anke van Weert kijkt nu al met plezier terug. “Het is mooi om te zien hoe sommige mensen elkaar ook buiten de groep opzoeken. Damien, een jongen van 19, heeft bijvoorbeeld een goede klik met Dora, een mevrouw van 70. Hij haalt haar thuis op omdat ze slecht ter been is en zij trakteerde hem laatst op een frietje.” Fotograaf Huub Peters uit Eindhoven is gevraagd om de workshops vast te leggen en ook een dag uit het leven van de deelnemers in beeld te brengen. Alle foto’s en verhalen worden vanaf 12 februari 2015 geëxposeerd in de Cacaofabriek in Helmond. Anke van Weert: “De methodiek die we nu ontwikkelen, willen we graag vaker inzetten. Het liefst in de straten waar veel overlast is. Dat zou de sfeer zeker kunnen verbeteren.”

Financieel
Het project is gerealiseerd met weinig middelen. Behalve de inzet van de medewerkers, wordt het project voor het grootste deel betaald uit fondsen- en sponsorgelden die de opbouwwerkers zelf hebben geworven. Financiers zijn de Rabobank in Helmond, ROC ter Aa, Stichting Thomas van Villanova, Volksbelang, Woonpartners en Wijkraad Brandevoort. Albert Heijn levert de ingrediënten voor de kookworkshop en Lidl zorgt voor lekkers tijdens de pauzes. Freestyle kappers verzorgt kosteloos de hairstyling en visagie voor de fotoshoots. Inmiddels is een groep studenten van ROC ter Aa (Expo & Design) druk bezig om de ‘foto-experience’ op een creatieve manier in te richten. Die is vanaf 12 februari 2015 te bezoeken, zodat iedereen in Helmond het verhaal achter ‘de hangjongere’ en ‘de buurtbewoner’ kan bekijken.

Meer weten?
Mail naar Anke van Weert, jongerenopbouwwerk Bijzonder Jeugdwerk.